Klik hier om terug te gaan naar de thuis-pagina |
|
| Dag 17: Maandag 24/04 - Vandaag weer veel bezoek gehad. De Opa's en Oma, Annette en Joanne, Klaas en Samantha, Arie en Patricia Runge, Marja den Boer. Leuk dat jullie allemaal weer geweest zijn om wat leven in de brouwerij te brengen. Ook weer bedankt voor de kaarten die vandaag binnen zijn gekomen. |  |
| Vandaag is, op verzoek van Leonard, een rolstoel afgeleverd waardoor hij af en toe een half uurtje kan rondrijden in het ziekenhuis. Zijn been kan omhoog met een beugel, twee kussens eronder en rijden maar. Als het morgen (weer) mooi weer is gaat Marianne misschien even met 'm naar buiten op de binnenplaats van het ziekenhuis. Lee is inmiddels dikke maatjes met Herma, de voedingsassistente. Vanavond regelde ze een tosti-apparaat van een andere afdeling en maakte eerst 4 en later nog 2 tosti's voor 'm. (Thuis is Leonard hoofd van de afdeling Tostibakkers) |
 |
 |
Als je de hele dag op je rug moet liggen is het heerlijk om af en toe een half uurtje op je zij te mogen. Daarna weer in de takels en de tenen bewegen want dat is goed voor de voet. |
| Dag 16: Zondag 23/04 - Gisteravond wilden we Lee laten douchen. Het was inmiddels 2 weken geleden dat hij onder de douche was geweest en hij heeft nu geen infuus meer. Het werd, echter, gisteren in de loop van de middag/avond zo druk op de afdeling met nieuwe kinderen die opgenomen werden, dat het verplegend personeel geen tijd had. Wij kunnen 'm uiteraard wel helpen met douchen maar het is toch wel prettig als er een profi meekijkt. | |
 |
Vanmorgen was er voldoende tijd. Via een rolstoel naar de douche gereden en toen met de nodige kapriolen de douche in, op de douchestoel en open die warme kraan!! En dan....... uitgebreid douchen. Bijzonder om te zien hoe eenvoudige, alledaagse dingen heel belangrijk voor je kunnen zijn. |
 |
Genieten.......heel lang genieten van de goede dingen des levens...... |
| Vandaag de hele dag bezoek gehad. Waarschijnlijk wist iedereen dat Lee een half uur onder de douche had gezeten..... :-) |  |
 |
|
| En zo loopt ziekenhuisdag 16 op z'n eind. | |
| Dag 15: Zaterdag 22/04 - Weer een ziekenhuisdag. Het grootste gedeelte van de dag heeft Lee (samen met het bezoek) alleen gelegen in een vier-persoonskamer. Zijn kamergenote is naar een één-persoonskamer gegaan. |  |
 |
Marlies en Renate kwamen op bezoek en hadden vier heerlijke pannenkoeken meegebracht (met de fles stroop en poedersuiker). |
 Smikkelen en smullen.... |
 |
 |
Jan en Ineke zijn vanmiddag op bezoek geweest en hadden (ook namens Klaas) een inspirerend stripboek voor Lee meegenomen. |
| Vanmiddag maar een beetje zitten kaarten en af en toe melig zitten klieren met z'n allen. Leonard ging als een aap aan de papegaai hangen. De foto's hieronder spreken voor zich. |  |
 |
 |
 |
 |
 |
|
| Vanavond kreeg Lee de (voorlopig) laatste zak antibiotica. Dit alles uiteraard ter voorbereiding op de operatie van (waarschijnlijk) donderdag. |  |
 |
Dag 14: Vrijdag 21/04 - Bijna 2 weken in het ziekenhuis, dan slaat de verveling soms toe. Sudoku kan je dan best boeien. Vandaag weer 8 kaarten gehad, ds. Bakker is geweest en we waren voor het eerst met het gehele gezinnetje weer bij elkaar. Het is toch een hele 'plannerij' met 4 kids. |
 |
|
 |
Amanda is happy want de resultaten van de tentamens zijn tot nu toe goed. Wiskunde 7,6!! Nu alleen Natuurkunde nog?!? De rest zal wel lukken, volgens Amanda. |
| Leonard is vandaag voor het eerst uit bed geweest om naar het toilet te gaan. Dat was een hele onderneming, zeker als je 2 weken gelegen hebt. Het bleek heel lastig te zijn om met zijn been een beetje fatsoenlijk te kunnen zitten. Na de 'verhuizing' lag Lee uit te puffen op zijn bed. Opa Stok was natuurlijk ook weer van de partij. |
 |
 |
Klokslag 8 uur belt Anko, iedere avond weer. Dan ligt Lee gezellig te leuteren over van alles en nog wat. |
| Dag 13: Donderdag 20/04 - Vanmorgen vroeg en aan het eind van de middag kwamen de chirurgen bij Lee aan zijn bed. Duidelijk, eerlijk en uitgebreid hebben ze uitgelegd wat er de komende week gaat gebeuren. Vanaf zaterdag krijgt hij geen antibiotica meer. Waarschijnlijk volgende week donderdag zal de (eerste) operatie plaatsvinden waarbij een gedeelte van de pinnen verwijderd zal worden. In de enkel/voet komen dan verschillende plaatjes met schroeven. De plastisch chirurg zal gelijktijdig de open wond behandelen. Cruciaal zal worden of het kraakbeen tussen de bewegende botdelen in meer of mindere mate intact is. Hierover valt nu nog niets te zeggen. Spannend dus, hopen en bidden dat het goed uitvalt. | |
Vandaag heeft Leonard weer een stuk of 10 kaarten gehad. Eén van de kaarten was van Opa de Vos die inmiddels 95 jaar is. Mooi dat hij aan zijn achterkleinkind denkt!! Bedankt namens Lee en het blijft leuk om kaarten te ontvangen. Vanmiddag even tussen m'n werk door bij 'm binnengewipt en de kipfilet van Ma opgewarmd.  Om een uur of zes werd hij verrast door Chris en Johan den Boer (en Marja) die een frietje met mayo en een frikandel pinda voor 'm hadden gekocht. That's what friends are for. |
 |
 |
 |
| Ook Pa en Ma Stok en Amanda waren weer present. | |
 |
|
| Dag 12: Woensdag 19/04 - Weer een rustige dag voor Lee. De plastisch chirurg is langs geweest. De wond moet nog verder indrogen. Hierna kan hij pas met de behandeling starten. Als de wond volledig dicht is kan de orthopedisch chirurg aan het werk. Kortom geduld, geduld en nog een keer geduld. | |
| Vandaag heeft Lee o.a. bezoek gehad van Jorn, Marc en Marc's Pa. |  |
 |
|
| Vitamientjes..... | |
| Dag 11: Dinsdag 18/04 - Een rustige dag met weinig nieuws. Vanmorgen is dokter Tseng geweest en heeft gecontroleerd of Lee zijn tenen goed kon bewegen. Toen hij zag dat dit prima lukte was hij weer verdwenen. Daarna nieuwe röntgenfoto's maken, 5 stuks, de wond werd schoongemaakt en een nieuw infuus in de hand ingebracht. Opa en Oma van Noordenne kwamen op bezoek. Een medewerker van de afdeling kwaliteitszorg nam Leonard een interview af waarin hij aangaf "dat alles wel goed is, behalve het eten, dat is hier beroerd". Dat wordt een verbetertraject voor het ziekenhuis.... Plan, Do, Check en Act!!!! |
 |
| Vandaag heeft de behandelend arts contact opgenomen met Terneuzen om hun visie op de situatie te vernemen. Vandaag en morgen bespreken de doktoren, multidisciplinair, wat hen (en ons) te doen staat. We verwachten donderdag meer informatie. | |
 |
Lee heeft vandaag gegeten in de speelkamer. Met bed en al wordt hij hier naartoe gereden. Vandaag was het eten wel aardig. Uiteraard ook weer twee kommen tomatensoep verorberd. |
 |
 |
| Pa stok heeft een sticker op de deurpost geplakt.....((O)pa Stok komt iedere dag wel even langs) | |
| Amanda had vandaag een tentamen wiskunde. Ondanks alles wel aardig gemaakt (dacht ze). Morgen nog Bio en dan rust tot het eerste examen op 17 mei. Volgens Amanda komt het allemaal goed en daar hebben wij alle vertrouwen in. | |
| Dag 10: Maandag Tweede Paasdag 17/04 - De tweede paasdag in het ziekenhuis. Dat is wel even iets anders dan lol maken op de Paasmarkt in Gorinchem. Vanmorgen is Marianne naar het ziekenhuis gegaan. Het ging naar omstandigheden goed met Leonard. Er zijn weer nieuwe kinderen opgenomen. Inmiddels zijn er 12 plaatsen van de 20 bezet. Ook bij Leonard ligt er een nieuwe kamergenote. Een rustig meisje van 14 die morgen een vrij forse rug-operatie moet ondergaan. Tante Jannie kwam op bezoek en de Buurtjes Van Dijk, Annette, Riens en Renate. Met de Van Dijkjes delen we al 20 jaar lief en leed op een heel bijzondere manier. |
 |
 |
|
| Vanmiddag was het rustig (ik had Marianne afgelost) en Lee lag te snurken. Dan zit je 'm op je gemak eens te bekijken. Ikzelf heb (ruim) maat 47 van schoen en Marianne heeft 41. Het resultaat zie je hier rechts naast. Leonard heeft maat 48/49..... Toen we afgelopen februari op wintersport in Oostenrijk skischoenen voor Leonard wilde huren eindigde de schoen-pas-sessie uiteindelijk bij de grootste maat die de verhuurder kon vinden. Hij heeft namelijk ook nog hele brede voeten!!! |  |
 |
De actie "Help Leonard aan siervelgen voor zijn Brommobiel" begint vruchten af te werpen. Zoals de meesten van jullie wel weten is Leonard de trotse eigenaar van een Brommobiel (45 km per uur maar hij gaat 65...). Hij heeft zijn blauwe trots helemaal opgeknapt en voorzien van mega-bass-boxen en versterkers etc... Ik heb met 'm afgesproken dat hij zijn wens (mooie siervelgen) in vervulling zal zien gaan aan het eind van het revalidatie-traject. |
| Als jullie mee willen helpen en als zovelen ook niet weten wat je hem voor aardigheidje moet geven denk dan eens aan de spaarpot die hij van Leonard en Suzan heeft gekregen :-) Met humor houden we er met elkaar zo de moed in en bieden we Lee een leuk perspectief. | |
| Vanavond kwamen Anko en Lenie weer op bezoek. Zonder anderen tekort te willen doen maar Oom Anko is zijn maatje. Hier kijkt hij samen met Anko naar siervelgen!! | |
 |
|
 |
Lee en Martijn samen basketballen op de kamer als de kamergenote even weg is. |
| Dag 9: Zondag Eerste Paasdag 16/04 - Vanmorgen kreeg Lee in het ziekenhuis een paasontbijt met brood, een paasstol(letje), beschuit, ei, een croissant en jus d'orange met 'velletjes'. Hij heeft de jus d'orange opgedronken!!! Na een klein poepprobleempje is hij er nu ook van overtuigd dat vezels goed voor 'm zijn. Gisteravond had hij een beetje last van zijn voet/grote teen. Gelukkig meldde hij vanmorgen: "Ik voel niks meer, mijn voet wel hoor maar ik bedoel m'n teen". Typisch humor van Lee. Ook heeft hij stiekem de paasstol in zijn kastje gestopt voor Ma. De verpleging gaf 'm een compliment dat hij alles opgegeten had. Hij heeft het maar zo gelaten..... |
|
| Vanmorgen weer een aantal mailtjes geopend van meelevende familie, vrienden, bekenden en collega's. Hierbij één van de mails die een mens goed doet: Erik en Marianne, We weten dat het heen en weer rijden naar het ziekenhuis veel energie vraagt, daarnaast nog de zorgen om Leonard. Mochten we iets op een of andere manier voor jullie kunnen doen laat het dan weten. Niet alleen op bezoek gaan bij Leo wat we toch hopen te blijven doen, maar ook als ik bv een keer kan soppen of een boodschap of opvang voor een van de andere jongens. Weet dan dat je altijd bij ons aan kan kloppen. Schroom niet. Vanmorgen hing er een doosje chocolade eitjes aan de buitendeur met een kaartje met een wens. Bedankt voor alle steun tot zover lieve mensen. |
|
| Lee voelde zich prima toen we vanmorgen bij hem kwamen. Hij had goed geslapen en zag er weer wat beter uit. De chirurg kwam nog langs. De wond geneest goed. Dinsdag is er overleg met de chirurg uit Terneuzen en komt (waarschijnlijk) de plastisch chirurg kijken naar de wond op Lee's voet. Leonard, Suzan, Ruben en Emma kwamen op bezoek. Ze hadden een leuke spaarpot voor 'm gekocht voor alle bezoekers die niet weten wat ze 'm moeten geven.... (Onze) Lee had ook nog een kadootje voor Emma: een paashaas-knuffel. Omdat hij op de kinderafdeling ligt kreeg hij die vanmorgen i.v.m. Pasen van de verpleging. Emma was er erg blij mee en Ruben alvast gefeliciteerd met je 11de verjaardag morgen. |
 |
 |
 |
 |
Het warme eten tussen de middag (zie invulformulier van gister) was niet goed gegaan. De kipfilet was nergens te vinden. Later kwam er een karbonade voor de dag. Vet, glibberig, zwart, jakkie. De aardappels waren melig, klef-zacht en veel te donker. De groente was ook niet veel soeps. Hoewel wij Lee natuurlijk aan het ziekenhuiseten willen krijgen was dit echt niet om te pruimen en dat hebben we ook gezegd. Volgens de verpleging is het eten minder geworden sinds het uitbesteed is aan een bedrijf van buiten het ziekenhuis.... Dan maar het oude recept: tomatensoep met brood. |
| In de loop van de middag kwamen Pa en Ma van Noordenne. Als je allebei 80-ers bent is een trip met de auto naar Dordrecht een hele onderneming. Zeker als de hele omgeving van het ziekenhuis een bouwput is. Maar ze waren er!! Pa van Noordenne vroeg zich af wanneer Leonard het gras weer zou kunnen maaien. "Koop maar zo'n grasmaaier waar ik op kan zitten Opa" grapte Lee. |
 |
 |
 |
| Vanmiddag kwamen ook Janny, Robert en Romy langs. Lee kreeg o.a. een leuke kussensloop die we er maar direct om gedaan hebben. | |
 |
 |
 |
|
| Ma Stok hoorde van het zoekgeraakte filetje: plotseling stond ze in het ziekenhuis met een heerlijke warme net gebakken kipfilet. Leonard heeft ervan genoten. "Dit is beter dan het varkensvoer in dit ziekenhuis" verzuchtte hij...... | |
 |
|
 |
|
| Peter Lock de basketball-coach van Lee wipte ook nog even langs. Het was gezellig! | |
 |
|
 |
Marianne haar hart is goed. (dat wist ik al) Ik heb het persoonlijk gecontroleerd met een stethoscoop die ik ergens vond in het ziekenhuis. Volgens kenners zit het hart overigens aan de andere kant.... |
 |
|
| En dan ben je toch weer alleen. | |
| Dag 8: Zaterdag 15/04 - Het is vandaag een week geleden dat Leonard het ongeluk is overkomen. Als je werkt is een week niets. Voor ons gezinnetje is de afgelopen week een hele lange geweest. | |
| Lee heeft vannacht redelijk geslapen. De nieuwe lighouding (met zijn been omhoog) veroorzaakt wel wat rugklachten. Maar al met al viel het hem niet tegen. Laurens had een een leuk kado voor 'm gemaakt. "DJ LEO" | |
 |
|
 |
Toen we vanmorgen bij 'm aankwamen leek het wel of de hele kinderafdeling leeg stond. Van de 20 bedden zijn er slechts 4 bezet. Lee ligt alleen op een kamer van 4 personen. Voordeel is dat de verpleging (nog) meer aandacht voor je heeft. Volgens de verpleging zijn dit soort van stille momenten altijd voorbodes voor drukke tijden. |
 |
Vanmorgen vroeg had Leonard niet veel zin in het schoonmaken van zijn wond en de verpleegkundige nam een wijs besluit en liet het even zo. Om een uur of één kwam ze terug en heeft toen met veel zorg, aandacht en precisie de wond schoongemaakt. Deze verpleegkundige bleek 40 jaren in de zorg te werken. Dat kon je wel merken. Als ik droom van een verpleegster die je moet verzorgen onder (voor jezelf) knap lastige omstandigheden dan kom je uit bij zo iemand. Jeanne d'Arc's bestaan nog. |
 |
|
 |
Op je gemak de kaarten bekijken die vanuit Terneuzen zijn nagezonden. Nu begrijpen we pas hoe belangrijk een kaartje als blijk van oprechte belangstelling kan zijn. Zo'n ongeluk met Lee verandert veel. Ik weet zeker dat Marianne en ik in de rest van ons leven (nog) veel meer aandacht zullen gaan besteden aan het sturen van kaartjes, mailtjes, kadootjes, bezoeken etc.. Nu begrijp je de waarde pas echt...... Bedankt iedereen en blijf Lee kaartjes etc.. sturen. Vanmiddag kwamen Tim, Chris en Andre op bezoek. |
 |
 |
 |
|
 |
Voor Lee hadden ze nogal wat kado's gekocht waarbij de opblaasbare voet natuurlijk voor de meeste hilariteit zorgde. Lachen is goed, heel goed. Ook hangt er inmiddels een basketballnetje aan de deur van de kamer en vliegen er balletjes in het rond. (Zolang er geen andere kamer-bewoners zijn) DRIE-PUNTER!!!! |
 |
|
| Vanmiddag kwamen ook Wieke en Rene uit Naaldwijk, Amanda en Rick, Pa Stok en Peter en Janine met de kids. Later op de avond zijn ook Anko en Lenie geweest. |  |
 |
|
| Leuk kado van Amanda en Rick. (Komt waarschijnlijk in de algemene studeerkamer te hangen thuis. Het is zonde als de andere mannen in het huis hier niet van kunnen meegenieten :-) ) | |
 |
|
| Rond een uur of zes fluisterde ik even met Lee omdat ik zag dat hij 'versleten' was. Iedereen de kamer uitgebonjourd en effe rust nemen. Gelukkig snappen familie en vrienden dit. Leonard en Suzan gebeld dat het beter is om op een andere dag te komen. |
 |
 |
Grrrrr..........snurk, snurk Snappen jullie nu dat we trots op 'm zijn. |
| En morgen gezond weer op...... en wat eten we morgen??? | |
 |
|
| Bijzondere momenten: Laurens zat vandaag aan de tafel met Marianne in de kamer van Leonard toen hij opmerkte: "Als morgen nou de Here Jezus komt heeft Leonard ook geen zere voet meer". Het is wel duidelijk wat voor impact zo'n ongeluk heeft op de andere kids. | |
| 14/04 Goede Vrijdag - Gisteravond voor Lee de laptop in orde gemaakt en een 'ouderwets' inbel-account aangemaakt waarmee hij kan internetten, MSN-en en mailen. Toen we in het ziekenhuis aankwamen zat Lee een beetje in een dip. Gisteren was het natuurlijk druk geweest, hij was niet lekker en hij kneep 'm een beetje voor de dag van vandaag. De chirurg zou komen en mogelijk gaan ze zijn been op een andere manier plaatsen (niet meer op 2 kussens) waardoor hij niet meer zo 'lekker' zou kunnen liggen. Dat is geen prettig vooruitzicht in een nieuwe onbekende omgeving. Gelukkig had Martijn een Mega-snoepzak voor 'm gekocht. |  |
 |
Na een uurtje praten ging het wel weer en kroop hij achter de laptop en heeft hij ge-MSNt. Ondanks de lage internet-snelheid van een telefoonlijntje ging het prima. Lekker weer even 'babbelen' met Jan en Alleman. Deze en andere site's bekijken. |
 |
 |
 |
|
 |
|
| De verpleegkundige Monique kijkt mee naar alle leuke berichten in het gastenboek van deze site. De verpleegkundigen zijn ook hier aardig. | |
| Na het appeltje van Ma en het vooruitzicht dat Ma Stok bezig was met het maken van Tomatensoep voor Lee ging het allemaal wel weer. We hebben zo'n enorm respect voor Lee: niet klagen maar dragen lijkt zijn devies. Nog niet één keer heeft hij geklaagd of is hij geïrriteerd geweest. Je zal maar 16 zijn en dit mee moeten maken. |  |
| Begin van de middag kwam de chirurg. Een aardige man (die na een kort maar duidelijk gesprek over gisteren mijnerzijds) alle tijd voor ons nam. Eerste prioriteit is het genezen van de wond, waarbij een plastisch chirurg zal worden betrokken. Het is beter dat het been/de voet in een bepaalde positie wordt gebracht. De verpleegkundigen, samen met de chirurg en ik zijn een paar uur bezig geweest om een stellage te bouwen. Het doel is om de voet rust te geven waardoor de genezing wordt bevorderd. Lee wilde liever met zijn voet op een kussen blijven liggen maar dit veroorzaakt mogelijk 'broei' en dat bevordert niet de genezing. Hij moest erg wennen aan zijn nieuwe houding maar uiteindelijk schikte hij zich. We moeten alleen van de stangen in zijn voet afblijven want de minste aanraking is irritant en pijnlijk. |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
| Op de vierpersoonskamer ligt op dit moment alleen maar Leonard (het is Pasen) dus konden we rustig alle bouwactiviteiten uitvoeren. Tijdens de opbouw-werkzaamheden kwamen Pa en Ma Stok binnen met soep, tomatensoep. Binnen onze familie is dit legendarische soep. Marianne heeft het recept (van moeder op dochter) overgenomen en onze jongens zijn echt dol op deze soep. Leonard heeft 'm dan ook verslonden. Vanaf nu iedere dag soep, de ene keer van Oma de andere keer van Ma. | |
 |
|
 |
 |
| Hieronder het resultaat van de bouw van de stellage. Zijn voet zweeft als het ware. | |
 |
|
| Martijn en Amanda waren blij dat ze hun broer(tje) konden bezoeken. | |
 |
 |
| Tijdens het gesprek met de chirurg vanmiddag hebben we de feitelijke situatie besproken en een voorzichtige doorkijk naar de toekomst. Sowieso moet zijn voet nog iets rechter gezet worden (onder narcose) en er moet nog een operatie plaatsvinden waarbij de voet zo veel als mogelijk hersteld gaat worden. Waarschijnlijk zal Leonard rond september voorzichtigjes aan op zijn voet kunnen staan...... Leonard schrok in eerste instantie erg omdat hij dacht dat hij al die tijd in het ziekenhuis moest blijven. Gelukkig is dit niet het geval. Volgens de chirurg zal de opname nog enkele we(e)k(en) duren. | |
 |
|
| Vandaag weer een aantal collega's aan de lijn gehad die ons sterkte wensten en aangaven best werk-klussen te willen overnemen de komende week. Wat zijn er veel prima mensen op deze wereld. Ik hoop dat Lee vannacht een beetje slaapt in zijn nieuwe constructie. Het plassen gaat in ieder geval goed. :-) |
|
 |
|
| Donderdag 13/04 - Vanmorgen is Leonard (in Terneuzen) om half tien de ziekenauto ingegaan om de reis te maken naar Dordrecht. Voordat hij wegging kreeg hij weer een stapel kaarten. Fantastisch, blijf sturen a.u.b. Natuurlijk had hij de videocamera bij zich. Hieronder een aantal foto's geplukt van de video. | |
 |
|
 |
|
| Marianne kwam net bij het ziekenhuis aan toen de ambulancebestuurder aan het zoeken was naar de ingang. Leonard filmde haar. | |
 |
|
 |
|
 |
|
| Om een uur of half twaalf was Leonard op de afdeling. Pa Stok was er ook. De chirurg had opdracht gegeven om een soort van ijzeren stellage aan het bed te bevestigen waarop het been van Leonard moet rusten. De pinnen in zijn been raakten echter constant de randen van deze stellage en dat is een pijnlijk, rot gevoel. Leonard zag het even niet meer zitten. Uiteindelijk is de stellage weer verwijderd. Aan het eind van de middag (een uur of 4) zou de chirurg komen en dan kon de verpleging de situatie m.b.t. de stellage bespreken. | |
 |
Ik (Erik) heb vandaag weer gewerkt (althans een poging gewaagd) en kwam om 5 uur in het ziekenhuis. Mijn secretaresse Vera kwam met een leuk kado voor Lee. Een supergrote chocoladen paashaas met strik. Super !!! |
| Nieuwe informatie: de chirurg komt niet om 4 uur maar om 6 uur. Uiteindelijk kwam verpleegkundige Judith (letterlijk met een rood hoofd) om 7 uur melden dat hij niet meer kwam. We moesten even slikken, niet boos worden want Lee is erbij, incasseren en doorgaan..... | |
 |
Marianne gaat naar huis. Het is iedere keer weer raar om 'm daar achter te laten. We hebben Lee de afgelopen dagen al meer gezoend als in de hele maand ervoor. |
| Daarna met Lee de telefoonlijn bekeken. Vanavond ga ik een laptop voor 'm klaar maken met een (analoog) modem en een simpele versie van MSN. Kan hij in ieder geval (met een lage snelheid, maar goed) met zijn maatjes MSN-en. Samen een plan gemaakt: internetten via een telefoonlijntje kost natuurlijk nogal wat tikken. Samen bedacht dat we een pot neerzetten voor de bezoekers om een donatie in te doen. Uiteraard mag Lee dat geld dan zelf houden maar dat zouden we niet zeggen tegen de bezoekers :-) Kan hij t.z.t. siervelgen kopen voor zijn autootje. Zo maak je maar wat lol samen... |
|
| Welterusten allemaal en let op: Lee heeft een nieuw adres en telefoonnummer!!!! (Zie rechts bovenaan de pagina) | |
| Woensdag 12/04 - Vanmorgen om 8 uur een afspraak in het Ziekenhuis van Dordrecht. De secretaresse Bibian (die we al 22 jaar kennen) had het perfect geregeld. De arts nam vóór het spreekuur de tijd voor ons. We hebben hem de situatie uitgelegd en de digitale foto laten zien van het been/de voet van Leonard. Hij gaf aan dat hij 'm zo snel mogelijk naar Dordrecht wilde halen. Wij bespreken dit vandaag met dokter Karelse uit Terneuzen. De auto in en naar Terneuzen. "Ieder nadeel heb z'n voordeel" sprak ooit een voetbalgrootmeester en dat is waar. Lange autoritten geven je ook de gelegenheid om veel en lang met elkaar te praten. En dat doen we. |
 |
 |
Leonard krijgt hier een groot paasei van de Basketballvereniging River Trotters. Attent van het bestuur. In het gastenboek van de site van de vereniging staan ook heel veel goede wensen voor Leonard en het hele gezinnetje. Dit doet je goed. |
 |
|
| De eerste kaarten waren vandaag binnengekomen. Bij het hoofd van de afdeling "Jacques" aangegeven dat we gesproken hadden met Dordrecht en dat we een gesprek wilde met dokter Karelse. Naar verwachting zou ze rond half 2 komen. Indien dit niet zou lukken dan neemt het hoofd telefonisch contact op met Karelse om te overleggen, zodat alles in werking zou kunnen gaan om Leonard morgen te vervoeren. Weer gegeten in de volle personeelskantine tussen heel veel zorgverleners. Inmiddels belden ze al vanuit Dordrecht met de afdeling in Terneuzen wanneer Leonard zou komen!!! Typisch Bibian :-) die zet er vaart achter. "Kom op met die knul" |
 |
| Om half 2, na telefonisch overleg met dokter Karelse, komt het bericht dat Leonard morgen naar Dordt kan. Het zou eventueel vandaag nog kunnen maar dan gaat dit zonder laatste controle van Leonard door dokter Karelse en dat willen we niet. Aan Leonard verteld dat hij morgen om 9 uur de ambulance in gaat voor vervoer naar Dordt. Zoals altijd reageert hij ook nu weer heel cool. (Zie foto hieronder) |
 |
 |
|
 |
|
| Marianne vertelt het goede nieuws!!!! | |
 |
Aan het eind van de middag een laatste controle door de arts en haar bedankt voor haar inzet. Wat een lief mens. Ook nu gaf ze weer de ernst van de situatie aan met een oprechte betrokkenheid. De afgelopen dagen zijn wij enorm onder de indruk geraakt van de betrokkenheid van het personeel van het Ziekenhuis in Terneuzen. We hebben niet één slechte ervaring. |
| Opvallend was dat er in het ziekenhuis wel klachtenformulieren beschikbaar waren maar geen formulieren om aan te geven dat we zeer tevreden zijn over de inzet en de betrokkenheid van de medewerkers. | |
 |
|
 |
 |
| De wond wordt regelmatig verzorgd door een aardige Belgische broeder. | |
| Nadat we nog even in Terneuzen een kadootje gekocht hadden voor kamergenoot Annemarieke, die nog 3 maanden in het ziekenhuis moet blijven, gaf Leonard ons dit formuliertje. | |
 |
|
| Wat blijkt, de Externe Fixateur (de verstelbare beugel) die gebruikt is om Leonard zijn voet te stabiliseren kost € 3000,-- Het ziekenhuis is bezorgd, omdat men niet verwacht dat het Ziekenhuis in Dordrecht 'm terug zal geven. KASSA!!! Men hoopt nu dat wij ook een oogje in het zeil zullen houden. | |
| Leonard slaap lekker kanjer we gaan knokke!!!! | |
| Dinsdag 11/04 - Vanmorgen om 9 uur vertrokken naar Terneuzen. Leonard SMS-te of we nog wat koeken mee konden nemen. Hij krijgt 's-morgens vroeg (7.45 uur) het brood niet weg. Prince-start koeken zijn z'n favoriet dus hebben we een paar pakken voor 'm meegenomen. Het eten in het ziekenhuis is voor kieskeurige Leonard natuurlijk niet altijd optimaal. Vandaag stond er nasi met pindasaus op het programma. Van de zeer attente verpleging kregen wij ook bonnen om in het bedrijfsrestaurant te gaan eten. Het smaakte prima. Op de foto's hieronder kun je wel zien dat Leonard geniet....... |  |
  |
|
 |
|
Ook de cliniclowns zijn bij 'm geweest.... Hij voelde zich hier iets te groot voor. |
 |
 |
In het ziekenhuis een softijsje voor 'm gekocht. |
| Vandaag hebben we als ouders samen met Leonard besloten dat we hem laten opereren in Dordrecht. De dochter van een collega van mij, die chirurg is, heeft voor ons (uitgebreid) uitgezocht hoe de situatie van orthopaedie is in Dordrecht. Het team van specialisten is bekwaam, staat goed bekend en werkt als team met veel collegiale consultatie. Marianne is ooit in het ziekenhuis van Dordrecht begonnen als medisch secretaresse dus hebben we daar nog connecties. De secretaresse van de afdeling orthopaedie kennen we al 22 jaar. Haar gebeld en morgenochtend om 8 uur hebben we een afspraak. | |
 |
Hoewel de foto's van Leonard misschien anders doen vermoeden is de situatie met Leonard zijn voet zeer ernstig. Morgen gaan we dan ook bespreken met de specialisten in Terneuzen en Dordrecht hoe we verder gaan. Bijzonder blijft de enorme kracht van Leonard. Mooi om te zien hoe een sterke moeder dit door heeft gegeven aan ons kind. Marianne schilt ook iedere dag een appeltje voor 'm. |
| Laurens is vandaag gewoon naar school gegaan, heeft gebasketballd en is ook nog naar de club van de kerk geweest. Martijn is ook aan het basketballen. Ogenschijnlijk gaat hun leventje gewoon door maar wij weten wel beter. Amanda heeft gelukkig gisteren Nederlands en Duits (waarschijnlijk) goed gemaakt. Vandaag heeft ze Natuurkunde en Frans geleerd. De dag duurt dan lang in je uppie.... Bij de buurtjes Van Dijk heeft Amanda gegeten. | |
| Er gebeuren soms bijzondere dingen: De hele dag twijfel je over de dag van morgen. Op mijn werk heb ik morgen een erg belangrijke presentatie en eigenlijk had ik besloten dit door te laten gaan. Mogelijk kon ik dan niet bij het gesprek zijn in Terneuzen met de specialisten. Maar mijn keuze voelde niet goed. Toen Marianne en ik vanavond vanuit het ziekenhuis naar de auto liepen hadden we het er over. Op dat moment kreeg ik een sms-je van de teamleider Henny die ook bij de presentatie zou zijn: "Ik hoorde vanmiddag van je zoon. Veel sterkte, neem de tijd, je zoon, je vrouw en je andere kinderen zijn het belangrijkst." Het is wel duidelijk wat ik morgen doe. Toeval bestaat niet. | |
 |
|
| Maandag 10/04- Vandaag heeft Pa Stok ons naar Terneuzen gereden (155 kilometer). Leonard zag er goed uit. Meer kleur en geen vloeibare pijnstillers meer. Als we vragen: "Leonard, heb je pijn" zegt hij steeds: "Nee, hoor valt wel mee". Vandaag is Leonard met bed en al verhuisd naar de jeugdafdeling van het Ziekenhuis. Er stonden 6 verpleegkundigen om zijn bed!!! Op de afdeling chirurgie waar hij eerst lag, liggen bijna alleen maar ouderen en de zorg-dames vonden het jammer dat hij ging verhuizen. (Ze hadden zelfs de krantenartikelen over zijn ongeluk voor hem meegenomen). (Zie foto's Pa Stok) |
 |
 |
|
 |
|
 |
|
| Op de Jeugdafdeling ligt hij naast een meisje die 4 jaar geleden ernstig ziek is geweest en nu een ernstig scooterongeluk heeft gehad. Dat brengt je weer even terug naar de realiteit. Vandaag besloten om o.a. deze website te gaan gebruiken voor de communicatie met vrienden en bekenden. Uiteraard kun je Leonard ook bellen (zie rechts hiernaast) of een kaartje sturen. | |
| Zondag 09/04- We (Pa en Ma) zijn de hele dag bij Lee geweest. Hij heeft gelukkig door een slangetje met pijnstillers in zijn rug weinig pijn. De schrik en verslagenheid zit er bij ons allen goed in. Je moet dit met je kind meegemaakt hebben om te begrijpen hoe dit voelt. Leonard is vrij rustig. Hij lijkt op zijn moeder. Rustig en nooit klagen. In Hulst op het politiebureau geweest en met de agenten gesproken die bij Leonard geweest waren na het ongeluk. Eén ding valt op: de mensen zijn hier zo enorm aardig. Zowel in het ziekenhuis als bij de politie. Begripvol, ze nemen alle tijd voor je, fantastisch. Thuis wachten Amanda, Martijn en Laurens op ons. Voor hen is het ook heel moeilijk om 'alleen' thuis te zijn. Amanda heeft komende week ook nog tentamens.... |
|
| Zaterdag 08/04- Vandaag is Leonard naar een scootermeeting geweest in Perkpolder. Tot onze grote schrik is hij daar aangereden door een scooter die met zeer hoge snelheid reed. Hierdoor heeft hij een ernstig letsel aan zijn voet opgelopen. Hij is met de ambulance vervoerd naar het ziekenhuis in Terneuzen. Andre Langedijk is met hem meegegaan in de ambulance. (Bedankt Andre!!!) Vannacht is Leonard geopereerd door 3 chirurgen. Hij heeft een ernstig voetletsel. |
 |
 |
|
