Weblog |
|
 |
09/07 - Vandaag is het 93 dagen geleden dat Lee het ongeluk heeft gehad. Vorige week zijn we terug geweest naar de plaats van het ongeluk. Morgen gaat het gips van Leonard's been verwijderd worden en we hopen dat hij dan 'spalk-gips' krijgt waardoor hij met therapie mag beginnen. |
| Het was deze week warm om met een gipsen-been thuis te zitten... |  |
| 08/07 - Vandaag heeft Martijn (samen met Khumbo, Tonke en Ingmar) in Amsterdam het 3on3 basketbal-toernooi gewonnen. Het was jammer dat er niet zoveel teams aanwezig waren. Door deze winst plaatsen ze zich voor de landelijke finale, (ook) in Amsterdam, op zaterdag 26 augustus. Hier komen de winnaars van de 10 Playground-A-toernooien bij elkaar om te bepalen wie de beste van Nederland is!!! (Video) |
 |
 |
|
 |
|
 |
|
| Zaterdag 01/07 - Martijn, Khumbo en Vincent L. hebben een nieuwe versie gemaakt van de Amazing Dunks. Kijk hier naar Amazing Dunks 3!!!! | |
| Maandag 19/06 - Amanda (en Rick) hebben vanavond het diploma in ontvangst genomen van de schoolleiding van De Lage Waard. | |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
| Opa de Vos was er ook (95 jaar). Amanda is zijn achterkleindochter en Paul is zijn kleinzoon. Beide kregen vanavond het diploma. | |
 |
|
  |
|
| Zondag 18/06 - Dit is de 72ste dag na het ongeluk van Leonard. Vanaf nu zal de weblog alleen bijgewerkt worden als er echt iets te melden is m.b.t. de revalidatie van Lee's enkel/voet. Via deze weg willen we iedereen bedanken die met ons heeft meegeleefd en (vaak dagelijks) de weblog heeft gevolgd. Bedankt voor al jullie steun en blijf aan Lee denken want hij is er nog lang niet. De weg is nog lang en de uitkomst onzeker. |
|
 |
Zaterdag 17/06 - Amanda en Rick hadden via een actie op het internet de beschikking over een Citroën C3 en hebben met het dak open rondgescheurd... |
| Een auto met een volledig te openen electrisch dak, het zonnetje aan de hemel, je VWO-diploma op zak. Dat is het ultieme vakantiegevoel. |  |
| Vrijdag 16/06 - Uitslag 2-1 ......... | |
 |
|
| Amanda en Rick (heeft last van hooikoorts) gaan vanavond volledig in stijl naar een gala-examenfeest van De Lage Waard. | |
 |
  |
 Let's have a party!!!!! |
|
| Donderdag 15/06 - Amanda (en Rick) zijn geslaagd voor het VWO. Gefeliciteerd!! Opa Stok had een leuke taart laten maken. |  |
 |
 |
 |
Eet smakelijk.  |
| Dag 68: Woensdag 14/06 - Geen nieuws | |
| Dag 67: Dinsdag 13/06 - Lee is vandaag naar school gebracht door Marianne om afspraken te maken. Hij gaat de toetsen inhalen tijdens de herkansingsronde in oktober zodat hij in september inhaallessen kan nemen. | |
| Dag 64, 65 en 66: Zaterdag 10/06 - Maandag 12/06- Geen nieuws. | |
| Dag 63: Vrijdag 09/06 - Leonard is blij. Gisteren en vandaag is hij driftig aan het telefoneren geweest met de verzekeringsmaatschappij van zijn brommobiel. Hij mag van ons pas (met zijn linkerbeen in het gips) in zijn brommobiel rijden als de verzekeringsmaatschappij geen bezwaar heeft en dus de aansprakelijkheid niet uitsluit. Na tich keer telefoneren ging de chef van de afdeling accoord. De auto is immers een automaat dus je linkerbeen heeft geen functie bij het rijden. Lee heeft het telefoongesprek opgenomen en men gaat het per mail bevestigen. | |
| Voor de liefhebbers een stukje medische terminologie over o.a. de operatie. | |
| Uit de brief van de chirurg: Op 08-04-2006 werd patiënt aangereden door een scooter waarbij een fors gecompliceerde luxatiefractuur van de linker enkel ontstond. Op 27-04-2006 werd onder antibiotische profylaxe het osteosynthese-materiaal verwijderd via een laterale-mediale arthrotomie. De enkel werd gestabiliseerd door middel van een tibiaplaatje over de laterale malleolus en een schroef- en pen-osteosynthese voor de mediale malleolus. Het crushletsel van het tibiaplafond werd behandeld met een redressie van de crush, onderbouwd met spongiosa en repositie van de distaal nog in het kapsel gefixeerde voorrand door middel van schroef-osteosynthese. | |
| Ja, ja dat is duidelijk.... | |
| Dag 62: Donderdag 08/06 - Vanmiddag terug naar het ziekenhuis. Het gips is verwijderd en de verpleegkundige van de afdeling plastische chirurgie heeft de voet bekeken. Inmiddels is de wond bijna dicht, dus in principe hoeft Lee niet meer terug te komen. Hoe de wond zal reageren als Leonard over een aantal weken zijn voet mag gaan bewegen moet nog blijken. |  |
| Al met al kunnen we blij zijn met dit resultaat. De beginsituatie van de wond was heel ernstig. Lee is gezond en de vrijwel volstrekte rust (inmiddels 9 weken!!) heeft de genezing bevorderd, versneld en mogelijk gemaakt. | |
 |
De orthopeed heeft met een tang, voordat Lee het eigenlijk goed door had, de pin die nog uit zijn voet stak verwijderd. (zie pijl) Hierna foto's maken. |
 |
De komende vier weken gewoon in het gips blijven en af en toe de voet heel licht (10 kilogram) belasten. De fysiotherapeut zal dit met Lee bespreken. Op 10 juli (zijn verjaardag) terug naar het ziekenhuis... |
| Dag 61: Woensdag 07/06 - De 'velgen' zijn er!!!! Voor de bezoekers die deze mededeling niet begrijpen gaan we even terug in de tijd naar Tweede Paasdag 17 april ==> kijk hier. Het bleek echter heel moeilijk te zijn om 10-inch siervelgen of wieldoppen te vinden voor Leonard zijn brommobiel. Lenie heeft half Nederland afgebeld en uiteindelijk is er de oplossing!!! |
 |
 |
Anko heeft nu, uiteraard weer met veel kunst en vliegwerk de sierdoppen zo aangepast dat ze wel passen op de 10 inch velgen. |
| Lee was er superblij mee en kan niet wachten tot ze onder zijn brommobiel zitten en hij zelf weer in staat is om met zijn autootje te scheuren. |  |
| Dag 60: Dinsdag 06/06/06 - Lee gaat vandaag een dagje naar school (met het been omhoog) om te kijken wat hij moet doen deze periode. Amanda begint vandaag aan haar vakantiebaantje (op 06-06-06!!!) bij mij op het werk. Volgens Leonard heeft hij vanavond zijn laatste (dagelijkse) prik van Anko gehad. Donderdag nadat we weer naar het ziekenhuis zijn geweest weten we meer. |
 |
 |
Dag 58/59: Zondag 04/06 en Tweede pinksterdag - Spelletjes doen met Martijn en natuurlijk met zijn apparatuur 'blazen'. Hard is beter. Anko vind het ook wel aardig zo te zien... |
 |
|
 |
|
| Vanmiddag weer een beetje basketballen achter het huis. Er moet tenslotte ook weer aan de conditie gewerkt worden. Ook vanuit de rolstoel gooit Lee de ballen er aardig in. |  |
| Dag 57: Zaterdag 03/06: De apparatuur is binnen... Het geluid is tot in de verre omtrek waar te nemen. |  |
| Dag 56: Vrijdag 02/06 - Lee slaapt nog steeds onder in de woonkamer. Naar boven gaan met krukken is niet ideaal en het is overdag gezelliger om onder te liggen. Vandaag heeft Lee, via het internet, een nieuwe versterker en (nog) 2 nieuwe boxen besteld. De oude versterker neem ik (Erik) van 'm over..... |  |
| Dag 55 Donderdag 01/06 - Hier kun je 'm ook voor gebruiken. |  |
| Dag 54: Woensdag 31/05 - Geen nieuws over Lee. Amanda is klaar met haar examen. Uitslag 15 juni!!! | |
| Dag 53: Dinsdag 30/05 - Geen nieuws. | |
| Dag 52: Maandag 29/05 - Vandaag is Leonard naar het ziekenhuis geweest. De plastisch chirurg was blij verrast met de goede genezing van de wond. Door de (bijna) volstrekte rust die Leonard moet houden is ook de wondgenezing snel en goed gegaan. Waarschijnlijk groeit de huid vanzelf over de wond heen en hoeft hij geen plastische chirurgie meer te ondergaan!!! | |
| De orthopeed gaf aan dat hij over 10 dagen foto's wil maken van de voet (dan is het 6 weken na de tweede operatie) waarna Lee spalkgips krijgt. Na een accoord van de plastisch chirurg mag hij dan onbelast gaan oefenen met de voet. Dit betekent: je voet voorzichtig gaan bewegen zonder dat je er op staat. |  |
 |
Dag 51: Zondag 28/05 - "De dagen worden nu langer voor Lee."  Anko kwam een potje monopoly-en op de PC. |
| Morgen weer terug naar het ziekenhuis voor de afspraken met de plastisch chirurg en de orthopeed. | |
| Dag 50: Zaterdag 27/05 - Vandaag naar Rotterdam, een beetje winkelen. Is Lee er tenminste weer even uit. Het is overigens een hele sport om met een rolstoel door een winkel te rijden (vaak smalle paden met uitgestalde producten erin). Zoeken naar de lift om de eerste verdieping te bereiken en via de ingang weer naar buiten (daar staan tenminste geen mensen bij de kassa). En wat ook opvalt, iedereen kijkt naar iemand in een rolstoel..... |  |
 |
Dag 49: Vrijdag 26/05 - Lee an Amanda doen een spelletje monopoly op de computer. Lee heeft het inmiddels wel gezien op bed, hij "wordt er schijtziek van". Toch moet hij nog wel even..... |
| Dag 46 t/m 48: Dinsdag t/m Donderdag 25/05 - Geen nieuws. | |
| Dag 45: Maandag 22/05 - Leonard heeft Marianne gevraagd zijn boxen naar beneden te halen inclusief zijn versterker. Het enige voordeel van Leonard's toestand was, dat we verschoond bleven van zijn muziek op geluidsniveau 10 omdat de apparatuur op zijn kamer stond. Nu heeft hij deze voorziening ook voorhanden in de woonkamer..... Amanda kwam om half zes binnen, direct de antwoorden (op het internet) bekijken van haar examen Scheikunde. Conclusie: tussen 6.4 en 8.4 Nog 5 examens te gaan; Nederlands, Economie, Engels, Wiskunde en Natuurkunde. |
 |
 |
|
 |
Vanavond was er weer bezoek genoeg. |
| Dag 44: Zondag 21/05 - Zoals eerder gemeld prikt Anko nu (i.p.v) Marja iedere avond de tromboseprik in Lee's been. Het gaat alleen niet altijd goed..., maar ja, daar word je een grote sterke jongen van....... :-) (Uiteraard is dit een geintje, Anko doet het perfect) |
 |
 |
|
| Dag 43: Zaterdag 20/05 - Vandaag geen nieuws. | |
 |
Dag 42: Vrijdag 19/05 - Bezoek van scooterfreaks Jessica en Elza uit Giessenburg. |
| Marianne verzorgt de wond op Leonard zijn voet. Toen we, inmiddels bijna 40 dagen!! geleden, in het ziekenhuis van Terneuzen als ouders de wond voor het eerst zagen schrokken we enorm en dachten we: "Hoe moet dit ooit goed komen". Ook de specialist keek toen heel bezorgd. Nu zijn we weken verder en zien we, o.a. door de intensieve zorg van Marianne, dat het goed gaat met de wond. Langzaam groeit het dicht en, het klinkt misschien gek, maar het ziet er gezond uit. Uiteraard zijn we heel blij en dankbaar met dit resultaat zo ver. Vanavond kwam Jelle weer op bezoek. Fijn dat er nog steeds veel mensen aan Lee denken. |
 |
 |
|
 |
Dag 41: Donderdag 18/05 Lee is vandaag weer terug geweest naar het ziekenhuis. Er zijn foto's gemaakt van de voet. Bij het bekijken van de foto's door de orthopeed gaf hij aan dat hij tevreden was. De buitenkant van de enkel zit goed met behulp van het ijzeren plaatje met schroeven. De binnenkant zit in principe ook goed maar had nog net iets beter gekund. (Is geen probleem) |
| "Beter is de vijand van goed" sprak de orthopeed. Hij vergeleek de voet van Lee met een kapot kopje dat in stukken is gevallen. De reparatie was complex en is gelukt maar het blijft een gerepareerd kopje. Op de foto's was zichtbaar waarom het "teruggevonden stukje bot" (zie 27/04) zo belangrijk was. Dit stukje creëert veel meer 'draagvlak' voor de voet. Het gaat over het stukje dat midden op de foto met een schroef vast zit. (Zie rode pijl) Over de uiteindelijke beweeglijkheid van de voet kan nog niets gezegd worden. |  |
| De plastisch chirurg was tevreden. De wond geneest naar wens. Maandag over een week weer terugkomen. | |
 |
Hierna kreeg Lee nieuw gips want de chirurg vond dat de voet nog niet precies in een hoek van 90-graden stond. Met twee gipsmeesteressen tegen zijn voet/knie duwen totdat het gips hard is. Hierna heeft de orthopeed één en ander bekeken en hij was tevreden met het resultaat. Lee heeft nu gekozen voor oranje gips. |
| Hierna weer een luik in het gips zagen om de wond te kunnen verzorgen en al met al 2 uur later verliet Leonard weer rollend het ziekenhuis. |  |
 |
|
| Amanda heeft haar eerste examen gehad, Bio. Telefonisch (onder het eten...) even met Rick kletsen die de antwoorden op het internet had gevonden. "Wel aardig gemaakt" volgens Amanda. Daar hopen we dan maar op. |  |
  |
Marja den Boer komt nog steeds iedere avond Lee zijn tromboseprik geven. Zolang hij moet liggen met gips blijft dit noodzakelijk. Anko wilde het injecteren ook wel eens proberen...... en het lukte nog ook. |
| Dag 38/39/40: Maandag 15/05, dinsdag 16/05 en woensdag 17/05 - Weer drie 'ligdagen'. Maandag heeft Leonard de spullen van school gehad zodat hij wat kan gaan studeren. Daarnaast wat computeren, TV-kijken, spelletje sudoku, stukje rijden met de rolstoel. Morgen (donderdag) weer naar het ziekenhuis voor de wekelijkse controles. Amanda is hard aan het studeren want morgen beginnen haar examens. Na 6 jaar leren moet het de komende weken gebeuren!!! | |
| Dag 37: Moederdag 14/05 - Van de kids kregen we (voor moeder- en vaderdag) een hotel-overnachting met alles erop en eraan. | |
 |
|
| Dag 36: Zaterdag 13/05 - Vanmiddag op pad met Lee. Er lekker even uit naar Alblasserdam. Nu merk je pas hoe moeilijk het is om met een rolstoel op de plaats van bestemming te komen. Randen, stoepen, schuine hellingen waar je wel af maar bijna niet meer op komt, rare hekjes midden op een pad, scheve stoepranden om vanaf te rijden als je over wilt steken, automatische deuren die te snel dicht gaan, etc.. etc... Daarna genieten van het zonnetje en het uitzicht vanaf het balkon van Opa en Oma Stok. |
 |
 |
|
 |
Opa de Vos vertelde dat hij in Alblasserdam in 1925!! aan de dijk had gewerkt. |
 |
 |
| Lee had wat pijn aan zijn voet. Iedere keer auto uit, rolstoel in en andersom gaat hij toch wel voelen. Vanavond weer even rustig aan. | |
| Dag 35: Vrijdag 12/05 - Geen nieuws. | |
| Dag 34: Donderdag 11/05 - Vanmiddag is Lee, na het douchen, voor het eerst in vijf weken weer eens op zijn kamer (op de 1ste-verdieping) geweest. |  |
| Vanmiddag naar het ziekenhuis in Dordrecht. We hebben weer goed nieuws te melden. De plastisch chirurg was (zeer) tevreden over de open wond die langzaam tóch dicht aan het groeien is. In eerste instantie dacht hij aan het (vanuit zijn been) omleiden van een spier door de wond, om draagvlak te krijgen voor de huidtransplantatie. Nu lijkt het er op dat dit niet nodig is. Hij verwacht over ong. vijf weken zekerheid te hebben. We moeten iedere week de wond laten zien in het ziekenhuis. Alle hechtingen zijn verwijderd. Ook de orthopeed was tevreden maar gaf wel aan dat hij 'vast' gips wil met een luikje voor de wond. De komende 5 á 6 weken blijft dit gips er om. Daarna beginnen we pas met de therapie/revalidatie. Dit ook nog afhankelijk van het moment van huidtransplantatie. Lee heeft nu dus nieuw (groen) gips. Later bedacht hij dat ORANJE (aanvalluuuh!!) logischer was geweest, maar ja.... |
|
 |
|
 |
Hierna nog even naar de jeugdafdeling want Lee was vorige week zijn telefoon-oplader en 'zijn voet' vergeten. |
| Toen we thuis kwamen lag er een presentje van Verhoef uit Sliedrecht, het stagebedrijf waar Lee 10 weken heeft gewerkt. Attent!! | |
| Vandaag uitgebreid contact gehad met de politie in Hulst (Zeeland). Het proces verbaal wordt binnenkort afgerond en gezonden aan de Officier van Justitie in Middelburg. Hij/zij zal bepalen of er tot vervolging overgegaan zal worden. De politiefunctionaris acht deze kans zeer groot. Van de eigenaar en de bestuurder van de scooter hebben we tot op heden geen enkele reactie gehad. | |
| Dag 33: Woensdag 10/05 - Vanavond kreeg Lee nog een leuk presentje van Peter: een soldeerbout (op batterijen) die in 3 seconden warm is en als je 'm tegen je huid houdt is er niets aan de hand. Dan is de bout weer koud!! Morgen terug naar het ziekenhuis voor de afspraken met de orthopeed en de plastisch chirurg. |
|
| Dag 32: Dinsdag 09/05 - Geen nieuws | |
| Dag 31: Maandag 08/05 - Contact gehad met dokter Hylkema via de assistente. Voorlopig moet Leonard nog iedere dag de tromboseprik hebben die Marja den Boer (fantastisch bedankt!!!) iedere avond komt geven. In tegenstelling tot wat wij eerst dachten mag Lee voorlopig nog geen fysiotherapie. Gewoon rust houden en de tenen bewegen. Donderdag hebben we een afspraak in het ziekenhuis met de orthopeed en de plastisch chirurg. Dan horen we meer. Vandaag had Leonard nog contact met Annemarieke, het meisje uit Terneuzen. (zie 10 april) Ze was inmiddels ook thuis maar moet ook nog maanden geduld hebben. Het is wel leuk dat ze nu samen MSN-en. Ze zijn allebei immers voorlopig aan het bed gekluisterd. |
 |
| Dag 30: Zondag 07/05 - Geen nieuws. | |
| Dag 29: Zaterdag 06/05 - Lee is vanmorgen in de sporthal geweest om te kijken bij de Basketballwedstrijd van de Jongens Kadetten van River Trotters. Hij speelt normaal in de Junioren en doet ook vaak mee met de Kadetten. Ze wonnen met 87-35 van BOB uit Oud-Beijerland. |  |
 |
|
| Iedereen die Anko kent, begrijpt dat hij het niet eens is met het ontwerp van de rolstoel. Een paar verbeteringen zijn (voor Anko) snel gemaakt. Het resultaat is inderdaad veel beter. De voet van Lee ligt nu nog wat hoger (moet boven het niveau van de lies liggen). Marianne is er ook content mee. | |
  |
|
 |
|
| Dag 28: Vrijdag 05/05 - Lee heeft weer thuis geslapen. Hij vond het erg stil, in een ziekenhuis is het blijkbaar 's nachts rumoeriger. | |
| Opa en Oma van Noordenne kwamen vanmorgen met een grote "Welkom Thuis" slagroomtaart. De eerste ong. 20 bezoekers kunnen meegenieten. |  |
 |
 |
| De verzorging van de wond lukt ons. We hebben goede instructies gehad vanuit het ziekenhuis. | |
| Vanmiddag kwam Opa de Vos met zijn rollator vanuit Pedaja polshoogte nemen. Hij wilde toch graag even zelf zien hoe het met Lee ging. Hij vertelde dat hij in zijn leven (95 jaar inmiddels) nog nooit één nacht in het ziekenhuis heeft gelegen. (Ook geen twee nachten trouwens...) |  |
 |
|
| Vanavond gaat Marianne een stuk met Lee (in de rolstoel) wandelen. Even eruit... | |
| Ziekenhuisdag 27: Donderdag 04/05 - LEONARD IS THUIS!!! Het is onverwacht snel gegaan. Het voortbewegen op krukken lukte Lee snel en de fysiotherapeut gaf het groene licht. De orthopeed zag ook geen reden om hem nog in het ziekenhuis te houden en vanmorgen hebben we instructies gehad hoe we de wond moeten verzorgen. Dit kan net zo goed thuis als in het ziekenhuis. Dus ook de plastisch chirurg gaf aan dat hij naar huis mocht. |
|
| Voorlopig de laatste keer de maaltijd nuttigen in het ziekenhuis. Het eten zal hij zeker niet missen. |  |
| Helen was de laatste bezoeker. Hierna een exit-gesprek gehad met verpleegkundige Marjon waarbij we aangegeven hebben dat we tevreden zijn over de betrokkenheid van de medewerkers en de zorg. Uiteraard zijn er altijd verbeterpunten, die hebben we ook aangegeven. Met name het eten is erg slecht. |
 |
| En dan eindelijk naar huis. | |
 |
|
 |
De auto in was nog even passen en meten maar het is gelukt. Op de weg naar huis de rolstoel opgehaald bij RIVAS. Vanmorgen was er al een electrisch bed afgeleverd die we in de woonkamer hebben geplaatst. |
| Chris (de Familie den Boer) en Tim kwamen direct even polshoogte nemen. | |
 |
|
 |
|
| Lee is thuis, maar de weg is nog lang. Wondgenezing en t.z.t. een operatie en intensieve therapie staan hem nog te wachten. Ondanks alles kunnen we terugkijken op een periode waarbij alles, naar omstandigheden, voorspoedig is gegaan. Ik zal op deze site regelmatig verslag blijven doen van de voortgang. Wil je reageren naar Lee omdat hij thuis is ga dan naar ons gastenboek. | |
| Dag 26: Woensdag 03/05 - Vandaag gaan Martijn en Laurens, met kennissen van ons, naar Walibi en Amanda gaat met een hele groep naar Scheveningen dus Marianne en ik gaan samen naar het ziekenhuis. | |
| Vanmorgen kwam ds. Bakker voor de derde keer langs. Hij heeft op 10-jarige leeftijd (in 1961) bij een ongeluk zijn onderbeen verloren en heeft ook lang in het ziekenhuis moeten liggen. Hij begrijpt dus hoe Lee zich voelt en kan er goed met 'm over praten. |  |
 |
|
| Om 14.00 uur Lee (in zijn bed) naar de gipskamer gereden. Wat een hectiek. Voor ons ging er een man weg met een gipsen been en arm, een baby'tje met een beentje in het gips, een mevrouw met een pols in het gips en op de gang lag nog een kind te huilen die ook gegipst moest worden en dan tussendoor onze Lee. |  |
| Zijn gips werd verwijderd, dat was geen pretje. (Men gaat (onder tijdsdruk) aan de gang met een zaagje en tangen.....) Het voelde voor Lee naar en onwennig. Gelukkig zag de voet er goed uit. Ook de 'nieuwe' operatiewonden waren goed geheeld. De orthopeed heeft voorzichtig tegen zijn voet geduwd en was tevreden!!! over de beweging. | |
 |
 |
| De gipsmeester heeft een kunsstof spalk gemaakt, die relatief gemakkelijk verwijderd kan worden om dagelijks te kunnen gaan oefenen met de voet. | |
| Na anderhalf uur hebben we Leonard weer naar de afdeling gereden. De verpleging kwam, belangstellend als altijd, met z'n allen bij hem kijken. | |
 |
|
| In de loop van de middag kwam de plastisch chirurg. De verpleging had (weer) veel moeite voor ons gedaan om de arts aan Lee zijn bed te krijgen. Hij bekeek de open wond en gaf aan dat het er goed schoon uitzag. Hij wil de wond gaan behandelen met een bepaalde zalf. Morgen om 10.00 uur gaan we met Lee (weer met bed en al) naar de Poli van de Plastisch Chirurgie. Afhankelijk van het resultaat van deze behandelingsmethode zal bepaald worden wanneer de huidtransplantatie zal plaatsvinden. Ook hij gaf weer aan dat de wond op een moeilijke plaats zit en langdurige zorg zal vragen. | |
 |
Aan het eind van de middag kwam de fysiotherapeut. Samen met Lee heeft ze de eerste stap gezet voor de mobilisatie; op de rand van je bed zitten met je voet omlaag. Na 4 weken liggen voel je dan het bloed met een behoorlijke druk in je voet stromen. Het ging goed, morgen verder. |
| Daarna met zijn trouwe supporter, Opa Stok, lekker een sateetje eten in de rolstoel op het binnenplein van het ziekenhuis (in een heerlijk zonnetje). |  |
 |
|
| Ook vandaag heeft Lee weer laten zien dat hij zijn mannetje staat en heel snel in staat is om een nieuwe lastige situatie te overwinnen. KANJER!!! | |
| Vanavond wat vroeger weg dan normaal want we moeten Laurens nog ophalen bij Walibi (Biddinghuizen). Hij heeft vandaag genoten in het pretpark. De andere kinderen mogen natuurlijk best wat merken van alle zorgen rond Leonard maar moeten wel gewoon kunnen blijven genieten. | |
| Dag 25: Dinsdag 02/05 - Vanmorgen vroeg belde Leonard: de verpleging gaf aan dat ze waarschijnlijk vandaag het gips gaan verwijderen/aanpassen om te kijken of hij zijn voet kan bewegen. Marianne gaat vanmorgen weer naar 'm toe. |
 |
Deze week is het rustig op mijn werk en de kinderen hebben vakantie dus kunnen we, met z'n allen, veel bij Leonard zijn. Martijn en Laurens moesten vanmorgen eerst nog 'folderen' (ook de folderwijk van Lee) daarna gingen wij ook naar het ziekenhuis. Het geld voor de folders van Leonard doneren de broertjes spontaan aan Lee.
De spaarpot begint zich al aardig te vullen.
De velgen komen in zicht.  (Kijk ook bij 17 april) |
|
 |
|
| Helaas is het gips vandaag niet (gedeeltelijk) verwijderd. Conform eerdere afspraken gaat dit toch morgen gebeuren. We stimuleren Leonard om veel met zijn tenen te bewegen. De orthopeed heeft aangegeven dat dit in deze fase van de behandeling belangrijk is. |
 |
| Vandaag het bed en de rolstoel (voor thuis) bij de verpleging geregeld. Binnen no-time kregen we een positieve reactie van de verpleegkundige. Hoewel we nog niet weten wanneer Lee naar huis komt, brengen ze donderdag a.s. de spullen. Het bed kan aan het voeteneind omhoog waardoor Lee t.z.t. 90-graden met zijn been kan liggen. | |
 |
Vandaag weer met de rolstoel naar beneden en deze foto gemaakt. Klopt wel met de realiteit: Marianne en Lee rustig, beheerst en weloverwogen en Laurens (en Martijn)..... lijken op hun Pa. |
| Hieronder de foto van de mannen in ons gezin. | |
 |
|
| Amanda heeft een weekje rust voordat ze gaat leren voor haar examen. Ze had zich uitgesloofd en lekkere koekjes gebakken voor de
patiënt. Toen Leonard ze in ontvangst nam zei hij: "Ik ben niet ziek en ik wil het zo houden ook...". Het gaat steeds beter met 'm...... |
 |
 |
|
 |
Een geruststellende gedachte dat ze die twee benen goed uit elkaar kunnen houden..... en als je het niet meer weet kijk je even onder op de tractie. |
| Morgen (waarschijnlijk) meer nieuws over de beweeglijkheid van Lee zijn voet. | |
| Dag 24: Maandag 01/05 - Weer zo'n saaie ziekenhuisdag. Vandaag kwamen o.a. een leraar van Lee op bezoek, Opa en Oma van Noordenne en Stok en Leonard, Suzan en Emma. Ook kreeg hij weer een aantal kaarten. |  |
| Vandaag contact opgenomen met de Rivas Zorglijn met de vraag hoe één en ander gaat als Lee naar huis mag (regeren is immers vooruit zien). Een speciaal bed met tractie, een rolstoel, krukken, etc... Normaal gesproken wordt dit geregeld door het ziekenhuis maar ik krijg het advies 'de vinger aan de pols' te houden. Dat zijn we al gewend. Hoewel we tevreden zijn over de zorg in het ziekenhuis hebben we wel gemerkt dat je inderdaad zelf alert moet blijven omdat de communicatie niet altijd optimaal is. | |
| Mensen die op bezoek willen bij Lee kunnen gewoon langs gaan, bellen hoeft niet meer hoor!!! | |
| Dag 23: Zondag 30/04 - Het thema van vandaag is verveling. Ook al lig je in een luxe bed met kleurrijke kaarten om je heen, leuke attributen, een TV en een laptop, je krijgt aandacht en er komt bezoek, toch duurt een dag lang. | |
 |
|
| Lee moet 23 van de 24 uur zijn been laten rusten op de stellage. Vanmorgen gaf de verpleging aan dat hij 24 uur op zijn bed moest blijven (stond in hun papieren), maar dat heeft Lee ze snel uit hun hoofd kunnen praten. Nadat er een toevallig passerende chirurg door Lee bij was gehaald werd de 23/24-uurs optie goedgekeurd. Dr. Hylkema had dit overigens ook aangegeven. Vandaag dus een half uur gebruikt om te douchen en het andere half uur om met de rolstoel door het ziekenhuis te gaan. De rest van de dag liggen, een beetje draaien (op de zij liggen lukt niet goed vanwege de stellage) en weer draaien, beetje verliggen, op je rug liggen, bed wat omhoog, beetje draaien.... |
 |
 |
Even ergens in het ziekenhuis in je rolstoel zitten en rondkijken is een echt uitje. |
| Even samen met Pa snurken in je bed. Weer eens even wat anders, een beetje afleiding. |  |
 |
Marianne. |
| Leonard zit, na de operatie van afgelopen donderdag, 5 dagen aan een infuus met antibiotica. Iedere keer als er iets moet gebeuren met de infuuspomp gaat dat ding piepen. Lee drukt dan op een knopje en de verpleging komt. Vanmorgen kwam er een (onervaren, jonge) verpleegkundige. Ze liep naar het infuus en zei: "Hij loopt nog niet", waarop Lee zei: "dat klopt, dat wordt wel september". De zuster schrok, kleurde en verontschuldigde zich en gaf 3 keer aan dat ze dat niet bedoelde en nooit zo zou zeggen en...... Da's humor van Lee, een lol dattie had.... |
|
 |
|
| Dag 22: Koninginnedag Zaterdag 29/04 - Vanmorgen vroeg (door de telefoon) gaf Lee aan zich wat beter te voelen. Hij klonk wat opgewekter. | |
 |
En dat klopte. Lee voelde zich veel beter en was vandaag net een KLIKO. Eten, eten en nog eens eten. Respectievelijk: Ontbijt, snoep, warm middag-eten, oranje tompouce, tomatensoep, daarna nog een tompouce, tosti's en een milkshake. Het was, hoe gek het misschien ook klinkt, voor ons heerlijk om naar te kijken. Hij had weer honger, energie en humor. |
 |
 |
 |
HEMA Tompouce nr 1. |
 |
Bezoek: O.a. de familie Den Boer kwam op bezoek en vrolijkte de boel op. Ook zij hadden oranje tompoucen bij zich (en allerlei ander Oranje-materiaal) en ja hoor, Lee at zijn tweede tompouce.... |
 |
Zoals ik al hierboven schreef: Als de Boertjes er zijn gaat het dak eraf. Proost!!! |
| En Johan den Boer maakte het haar van onze Laurens Oranje Boven.... |  |
| Na al die inspanningen moet je natuurlijk eten. Herma, de voedingsassistente is een week op vakantie maar Leonard heeft de nieuwe assistente ook zo ver gekregen dat ze op een andere afdeling (neonatologie) het tosti-ijzer gaat halen om tosti's te maken. Kaas-ham-kaas is het verzoek....... De andere 2 boys op de kamer eten vrolijk mee. |  |
 |
En nog even een milkshake...... |
 |
|
| Marianne en Laurens doen 'levensweg' in de ouderkamer van de afdeling en pa doet een tukkie op de bank. Het zijn toch wel hectische weken geweest (en nog) dus af en toe kom je slaap tekort. Even een extra uurtje overdag is dan nooit weg. |  |
| Vandaag is de orthopeed nog geweest. Geen nieuws te melden. | |
 |
 |
| Voordat we naar huis gaan nog even napraten en een softijsje in het ziekenhuis. Welterusten Lee!!! | |
| Tot slot: Leuk is nog wel om te melden dat Amanda en Rick gisteravond in de feesttent in ons dorp 2 loten hadden gekocht voor de verloting. Resultaat: een barbeque-set en de hoofdprijs: een kleuren TV. Soms heb je pech en soms heb je geluk..... | |
| Dag 21: Vrijdag 28/04 - We hadden gister met Lee afgesproken dat hij vannacht zou bellen als het niet goed ging. Lee belde vanmorgen om een uur of half acht. "Hoe gaat het?" vroeg ik. Lee: "wel goed hoor". "En hoe is het met de pijn" was mijn tweede vraag. Lee: "valt wel mee, Pa, je kan vandaag gewoon werken hoor". We hadden namelijk afgesproken dat ik vandaag vrij zou nemen als het niet lekker met 'm ging. Geen woord te veel, geen woord te weinig. |
|
| Lee voelde zich vandaag toch niet lekker. Na 3 weken mag dat ook gerust. Hij wilde eigenlijk gewoon niets, alleen maar rustig liggen. Helaas moeten sommige dingen in een ziekenhuis dan toch: de verpleging heeft de stellage weer op zijn bed gemaakt waardoor zijn been weer hoog kon liggen én is er een 'luik' in het gips gezaagd om bij de wond te kunnen. Later bleek het luikje te klein te zijn en is er nogmaals gezaagd. Lee had er gewoon volledig tabak van en heeft, ook nu weer met heel veel zelfbeheersing, alles over zich heen laten komen "en trok zich daarna terug in hemzelf". |  |
| Vandaag kwamen er 3 leraren op bezoek van Lee's school. Hij had geen behoefte aan bezoek. Hij had even genoeg aan zichzelf (en ons). | |
 |
We kregen vandaag ook nog een mailtje van het bedrijf Verhoef Elektro-techniek uit Sliedrecht waar Leonard net zijn stage had afgerond toen het ongeluk gebeurde. Ze wensten hem sterkte en gaven aan dat ze hem na de opleiding graag een baan aan willen bieden omdat hij op de stage had laten zien goed te kunnen werken. Attent en mooi om te horen!! |
| Dag 20: Donderdag 27/04 - We hebben (redelijk) positief nieuws. Vanmorgen om 11 uur is Leonard geopereerd. Nadat hij met een ruggeprik was verdoofd heeft de operatie langer geduurd dan verwacht. Maar dit is positief!!! | |
 |
 Ma mee naar de OK |
| De chirurg heeft aan het eind van de middag de situatie uitgelegd: Hij heeft alle pinnen verwijderd (6 stuks) en de enkel kunnen stabiliseren met platen en schroeven. Dit feit op zich is al positief. |  |
 |
Tijdens ons gesprek sprak de orthopeed de volgende bijzondere woorden: "Tijdens de operatie kreeg Leonard een 'kadootje' " Wat was namelijk het geval: voor de operatie leek ook (naast de zijkanten) de voorkant van de kom van het gewricht verbrijzeld. Tijdens de operatie bleek echter dat dit botgedeelte (min of meer intact afgebroken) in een huidplooi zat. Hierdoor was de chirurg in staat ook dit gedeelte te reconstrueren. Dit komt de stabiliteit van zijn voet enorm ten goede. De operatie duurde daardoor langer. Dr. Hylkema (en dr. Tseng) waren tevreden met de uitkomst van de operatie. En wij dus ook!!! |
| Tijdens de operatie is besloten de wond later te behandelen (door de plastisch chirurg). Ook het bericht over de wond was (gematigd) positief omdat er een redelijke kans is dat t.z.t. een 'normale' operatie de wond kan dichten. | |
 |
|
| Leonard had vanavond veel pijn. Gelukkig kreeg hij, na toestemming van de artsen, van de verpleging pijnstillers. Door middel van een pompje kan hij zelf de dosering bepalen. (Te veel kan nooit want dit is beveiligd). Dit maakte de pijn draaglijk. Voor ons als ouders is het bijna ondraaglijk om je kind pijn te zien lijden. Het klopt niet je kind met pijn, het sloopt je emotioneel. |  |
| Als hij belt gaan we vannacht naar hem toe. Ik denk niet dat hij belt. Hoewel hij vanmiddag een dip meemaakte heeft hij ook vandaag weer niet geklaagd. Hij doorstaat alles met heel veel kracht en zelfbeheersing. Hij is voor ons een bron van kracht. | |
| Wij zijn dankbaar en blij voor het resultaat van vandaag. We moeten oppassen voor te veel optimisme want er kan helaas nog veel mis gaan maar Leonard heeft weer een stap gezet. | |
| Geheel in de lijn van de afgelopen weken (we willen ook blijven lachen) een foto van Lee vlak voordat hij geopereerd werd..... | |
 |
|
 |
En hier een foto van Marianne die een foto maakt van Lee. Ik realiseer me dat niet iedere bezoeker van onze site begrijpt waarom we dit voor Lee en voor onszelf doen. Het is onze manier van communiceren. Binnen ons gezin speelt video (we filmen ook alles voor Lee) en fotografie een belangrijke rol. We zijn ervan overtuigd dat dit Lee en ons verder helpt. |
| Dag 19: Woensdag 26/04 - Vandaag een rustige dag. Lee ontving ook vandaag weer 6 kaarten. Om half vier hoorde hij van de anasthesist dat de operatie morgen doorgaat!!! In de loop van de ochtend gaan ze hem opereren. | |
 |
Om een uur of zes kwam de orthopedisch chirurg die ons een uitgebreide toelichting heeft gegeven m.b.t. de operatie. (Deze arts neemt echt de tijd voor je). Ze gaan de voet van twee kanten opereren waardoor de wond in het midden van de voet met rust gelaten kan worden. Het is de bedoeling om toch alle pinnen te verwijderen en de enkel te stabiliseren met plaatjes en schroeven. |
 |
Als alles naar wens verloopt wordt Lee zijn voet na de operatie gegipst. Een ontsteking blijft op de loer liggen dus dat moet goed in de gaten worden gehouden. Daarna ong. vijf dagen met de voet omhoog liggen in een soort ijzeren rek en dan met de voet "gewoon" op bed. |
| De plastisch chirurg gaat tijdens de operatie het "goede" gedeelte van de wond bedekken met nieuwe huid. Een gedeelte van de open wond is nog niet behandelbaar en zal later aan bod komen. De plaats waar de wond zit is een van de slechtste plaatsen voor een wond op je lichaam omdat er op de bovenkant van je voet bijna geen vlees zit. |  |
| Naast de revalidatie van de voet zal ook de "reparatie' van de wond nog geruime tijd in beslag nemen. Hierna met de chirurg het ''verwachte'' vervolg besproken. Ongeveer twee weken na de operatie gaat het gips eraf en bekijkt de orthopeed of de voet lichtjes kan bewegen en of de wond er goed uitziet. Afhankelijk hiervan wordt het vervolgtraject bepaald. We moeten rekenen op 12 weken gips. Mogelijk krijgt hij gips dat verwijderd kan worden om oefeningen te doen. De focus blijft op september als maand waarin Lee weer voorzichtig zou kunnen lopen indien alles verder zonder tegenslagen verloopt!!!! |
|
 |
Na het nieuws van de operatie wilde Lee graag nog even in de rolstoel naar beneden om zijn lievelingsbroodje te eten. De komende week is hij immers weer aan zijn bed gekluisterd. Oma Stok had ook nog niet gegeten. |
| Morgen is een spannende dag, de uitkomst van de operatie zal voor Lee (en dus ook voor ons) veel consequenties kunnen hebben. Denk aan 'm, bid voor 'm, sla een kruisje of wat je ook gewoon bent om te doen. Lee sterkte morgen KANJER!!!!! We houden van je. |
|
| Dag 18: Dinsdag 25/04 - Vandaag is Leonard (met Marianne) door het ziekenhuis gescheurd met de rolstoel. Het zonnetje scheen, dus ook nog even naar de binnenplaats. Hij is daarna ook nog een keer, met toestemming van de verpleging, alleen op pad gegaan. Later gaven de zusters (terecht) aan dat ze dit bij nader inzien toch niet zo'n goed idee vonden. | |
 |
 |
| Op het moment dat Leonard op de begane grond even in het winkeltje keek kwam hij twee vrienden tegen die bij hem op bezoek wilden komen. Ook vanavond een half uurtje met de rolstoel door het ziekenhuis gereden. Eindelijk, na 17 dagen liggen, een beetje beweging. |
 |
 |
 Ik heb wel 100 keer geroepen: "Kijk uit, doe voorzichtig". Je moet er toch niet aan denken dat hij in een lange gang een onoverzichtelijke bocht neemt en bovenop een ziekenhuisbed knalt... Gelukkig ging het allemaal goed. |
| Zaterdag is men gestopt met het toedienen van de antibiotica. De wond ziet er mooi uit en de situatie lijkt stabiel. Nu maar hopen dat morgen de chirurg komt met de mededeling dat de operatie donderdag doorgang kan vinden. | |
Klik hier voor de dagen vÓÓr 25/04 |
|
